Yazarlar

Güçlü insanları kaktüslere benzettim çoğu zaman. Neden mi? Dikenleri vardır, kendilerini dışarıya karşı savunmak için, suya ihtiyaçları çok azdır. Haftalarca susuz kalabilirler, çünkü suyu kendi içlerinde depolayabilirler. Tek ihtiyaçları biraz Güneş…

Bu hafta değerli arkadaşım Fatma Hanımla sohbetimiz esnasında geçen bir konuyu kaleme alıp, siz değerli okurlarımla paylaşmak istedim.

Hes Kablo Kayserispor’un Demir Grup Sivasspor galibiyeti 29. hafta maçların sonrasında futbol camiasında gündem oluşturdu.

Futbol bilimcileri tarafından şimdiye kadar kesin düşer gözüyle bakılıyor, yorumlar da  bu minvalde  yapılıyordu.

Evlilik, iki kişinin aile kurmak üzere kanunların uygun gördüğü şekilde tarafların bir araya gelmesidir. Ülkemizde ve Dünyanın birçok yerinde önemli bir kurumdur.

“Kalbinizin raflarına kitaplar dizin” La Edri

Okuduğunuz bazı kitaplar sizi dinler, sizinle konuşur, yol gösterir, siz olur ve sizinle susar.

Size çok ama çok uzun bir köşe yazısı yazacağım!...

Uzun bir sürenin ardından sonunda bitti... 19 Nisan’da yine bu mecradan okumaya başladığımı duyurmuşum... 35 günde bitirebilmişim...

1970 yılında Oğuz Atay tarafından kaleme alınmış, isminden de anlaşılacağı üzere tutunamayanları anlatan bir kitap...

Biliyorsunuz korona virüs eğitime çok büyük bir darbe vurdu…

Üniversite öğrencileri pandemi sürecinde okullarını bırakıp, evlerine döndü ve online olarak derslerine devam ettiler….

Üzgünüm. Bu ülkede adaleti, ekonomiyi ve hatta eğitim sistemini eleştirdiğim için çok üzgünüm. Sınav sistemlerinin bilmem kaçıncı değişikliği bir yana dursun, virüs yayılımının ivme kazandığı bir dönemde, oluşan manzaraları hayretlikle izledim.

PKK/KCK sanığı iki Suriyeli’ye 6’şar yıl hapis cezası verildi…

DEAŞ’ın ‘Telegram’ davasında 2 Suriyeli tahliye oldu…

Geçtiğimiz hafta sonu korkunç bir haber Pınarbaşı’dan geldi…

Daha 3 yaşında bir erkek çocuğu, bir cani tarafından dövülerek öldürüldü…

Melikgazi ilçesi, Sivas Caddesi’nde bir park…

İsmi: Sema Yazar Parkı…

Belki de sadece anlık sahnelerin toplamıydı hayat dedikleri şey; bir merhaba ile bir elveda arasında geçen zamanda ki sayısız olasılık… O olasılıklar değil miydi zaten bizi umuda bağlayan, hayata tutunmaya sebep. Ucundan tutunup sürüklenmek belki belirsizliklere belki de yeni bir yaşama… Ne olursa olsun bir olasılıktı. Kim bilir kimine şifa, kimine aşk, kimine paraydı olasılık… Hayat önümüze ne koyduysa ya kabullenip onu yaşamaya çalıştık ya da başka bir seçenek, başka bir yol aradık… Olasılık…!