Teknoloji ve bilimde ilerledikçe, insanlıkta sınıfta kalıyoruz

Özünde masum olarak geldiğimiz dünyada zamanla olgunlaşıp büyümemiz gerekirken bazılarımız malesef zamanın çarkında ezilip özünde ki masumiyeti kaybedip insanlıktan uzaklaşıyor, doğaya zarar veren, canlıları katleden ve insanlara tahammül edemeyen en ufak bir tartışmada zarar veren kişiler olduk…

Haberleri takip etmeye korkar olduk, her gün cinayet haberleri ile doldu taştı gündem

Günler geçtikçe fanatikleşen, tuttuğu takıma ve destek verdiği partiye bağımlı hale gelip sırf kendisi ile aynı düşüncede olmadığı için tartıştığı kişilere zarar veren fanatik insanlar!!!

Bu vatan bize şehitlerimizden emanet, onlar biz huzur içinde yaşayalım diye bedel ödediler

Şehitlerimizin kanı ile yoğrulmuş bu kutsal vatanda bizler neden birbirimizle anlaşamıyoruz, empati kurmak çok mu zor, insanları olduğu gibi sevmek yerine değiştirmeye çalışıyoruz, menfaat treni içinde yaşıyoruz, menfaati bitenler ilk durakta inip gidiyor…

Kalabalıkta yaşayıp kendimizi yalnız hissediyoruz, anlamıyoruz anlaşılamıyoruz

Çocukluğumuzda iyilerin her zaman kazandığı masalları okuyarak büyüyen, kalbinde kötülük nedir bilmeyen süper kahramanlardık biz, masumiyet güneşi ile aydınlanan, sevgi yağmuru ile ıslanan edep ve terbiye ile harmanlanmış o güzel çocuklar şimdi nerede? biz büyüdüğümüzde dünya çok güzel olacak derken, dünyayı şuan yaşanılmaz durumda yapanda bizleriz

Sevmek, menfaatsiz sevmek, yaradılanı yaradandan ötürü sevmek, hayatın ana menüsü bu olmalı hepimizin ortak noktaları o kadar çok ki, bizler birbirimizi sevmek için ortak nokta aramak yerine sadece bir farkı bahane edip kavga ediyoruz sanki sevmemek için mücadele veriyoruz, güneş görünmüyor diye gözyaşı döküp, gecenin nuru ayın güzelliğini göremez yıldızları keşfedemez olduk…

Bu dünyada misafiriz, beden denilen dünyevi elbiseyi burada bırakıp özümüz olan ruhumuzla gerçek evimize gittiğimiz de, geçmişte ki yolcuların yüzüne nasıl bakacağız, bize ait olmayan dünyevi maddesellere sahip olmak için kalp kırmaya, insan öldürmeye gerek var mı ?

Bize emanet olarak bu dünyaya gönderilen yüce yaradanın emaneti hayvanlara sahip çıkmak, emaneti korumak şurda dursun zulüm edip emanete ihanet edenler var…

Yüzü gülen ama yüreği acı ile kan ağlayan insanların yaşadığı dünyada mutsuzluk rüzgarı esiyor, umarım biran önce sevginin gücü, sevgisizliği yener ve bütün insanlar huzur içinde yaşarlar…

Sevgilerle…