Milli Savunma Bakanlığı dün akşam hepimizi derinden sarsan haberi paylaştı. Azerbaycan’dan Türkiye’ye dönmek üzere havalanan C-130 tipi askeri kargo uçağı, Gürcistan–Azerbaycan sınırında düştü.
Uçakta bulunan 20 kahraman askerimiz şehit oldu.
İsim isim okuyunca, insanın boğazına düğüm düğüm oluyor:
Hava Pilot Yarbay Gökhan Korkmaz, Hava Pilot Binbaşı Serdar Uslu, Hava Pilot Binbaşı Nihat İlgen, Hava Pilot Üsteğmen Cüneyt Kandemir, Hava Uçak Bakım Üsteğmen Emre Mercan, Hava Uçak Bakım Astsubay Kıdemli Başçavuş Nuri Özcan, Hava Uçak Bakım Astsubay Kıdemli Başçavuş Ümit İnce, Hava Uçak Bakım Astsubay Başçavuş Hamdi Armağan Kaplan, Hava Uçak Bakım Astsubay Başçavuş Burak Özkan, Hava Uçak Bakım Astsubay Başçavuş İlker Aykut, Hava Uçak Bakım Astsubay Başçavuş Akın Karakuş, Hava Uçak Bakım Astsubay Başçavuş Emrah Kuran, Hava Uçak Bakım Astsubay Başçavuş Ramazan Yağız, Hava Uçak Bakım Astsubay Üstçavuş Emre Altıok, Hava Uçak Bakım Astsubay Üstçavuş Berkay Karaca, Hava Uçak Bakım Astsubay Üstçavuş Burak İbbiği, Hava Uçak Bakım Astsubay Üstçavuş İlhan Ongan, Hava İkmal Astsubay Kıdemli Çavuş Ahmet Yasir Kuyucu, Hava Ulaştırma Uzman Çavuş Cem Dolapcı, Hava Ulaştırma Uzman Çavuş Emre Sayın.
Yirmi can…
Yirmi aile…
Ve koca bir milletin ortak acısı.
Bugün itibarıyla Türkiye’de henüz MİLLİ YAS İLAN EDİLMEDİ!
Oysa geçmişte Lübnan’daki patlama için, Suudi Arabistan Kralı Abdullah’ın vefatı için, Pakistan depremi için, hatta Gazze’deki sivil ölümler için milli yas ilan edilmişti.
Elbette bunlar insani reflekslerdi, dayanışma göstergesiydi kimse itiraz edemez etmemeli…
Ama şimdi mesele başka:
Bu defa bizim evlatlarımız gitti.
Bu bayrağın altında görev yaparken şehadete ulaşan 20 can…
Elbette milli yas ilanı bir hukuk meselesidir, bir kararnameyle olur.
Cumhurbaşkanlığı, olayın detaylarını, soruşturmayı, askerî süreci bekliyor olabilir.
Belki birkaç gün sonra ilan edilecek, belki başka bir biçimde anma düzenlenecek.
Ama toplumun kalbi hemen atar, hemen hisseder, hemen yas tutar.
Bazen devletin kalbi toplumun gerisinde kalır.
Ve işte o zaman insanlar sorar:
“Biz Lübnan için yas ilan ettik, Gazze için yas ilan ettik, Kral Abdullah’ın vefatı için yas ilan ettik…
Peki kendi şehitlerimiz için neden bekliyoruz?”
Milli yas ilan edilse de edilmese de, bu millet zaten yaslı.
Fakat o bayrağın yarıya inmesi, sadece sembol değildir; devletin milletin acısına “ben de seninle aynı hissediyorum” demesidir.
