1908 yılında Kayseri’nin Konukboğan Mahallesi’nde doğan Kemalettin Karamete, dönemin saygın ailelerinden birinin çocuğuydu. Babası Kara Ahmetoğulları’ndan Ahmet Feyzullah Efendi, annesi ise Feyzioğulları’ndan Fethiye Hanım’dı.
İlköğrenimini Sivas ve Kayseri’de tamamlayan Karamete, ardından İstanbul Erkek Öğretmen Okulu’na girdi. Eğitimdeki başarısı ve merakıyla dikkat çeken genç Kemalettin Karamete, o yıllardan itibaren hem öğretmenliğe hem de yazıya gönül vermeye başladı.
Fransa günleri: Kimya değil, kültür peşinde
Yükseköğrenim için Fransa’ya giden Karamete, Lyon Üniversitesi Kimya Bölümü’nde iki yıl okudu. Ancak onu kimyadan çok dil, kültür ve insan ilgilendiriyordu. Eğitimi yarıda bırakıp beş yıl boyunca Fransızcasını geliştirdi, Fransız kültürünü yakından tanıdı.
Bu dönemde Avrupa entelektüel çevresini yakından gözlemleme fırsatı buldu. Paris’teki Revue Hittite et Asiatique dergisinde yazıları yayımlanarak, Kayserili yazarlardan biri oldu.
Memlekete dönüş ve eğitim hayatı
Fransa’dan döndükten sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ni bitiren Karamete, öğretmenlik mesleğine adım attı. İlk görev yeri Sivas’tı; burada Fransızca öğretmenliği yaptı. Ardından Kayseri Lisesi’nde görev aldı.
Öğrencileri onu, disiplinli ama esprili tavırlarıyla hatırladı. Ders aralarında söylediği “Hatırda durmayan satırda durur” sözü, onun eğitim anlayışını özetliyordu. Daha sonra İstanbul’a tayin edildi ve Haydarpaşa Lisesi’nde görev yaptı.
Yazarlıkla Kayseri’yi yaşatmak
Kemalettin Karamete, Kayseri kültürünü kitap sayfalarına taşıyan nadir yazarlardan biriydi. 1934’te yayımladığı “Erciyes Kayseri’si ve Tarihine Bir Bakış” adlı kitabıyla şehrin tarihini ve kültürel yapısını anlattı.
1944 yılında kaleme aldığı “Okumam Yazmam Yok Amma Kayseriliyim” adlı kitabında ise Kayseri fıkralarını, nükte ve halk hikâyelerini derledi. Bu eser, hem yerel mizahın korunmasını sağladı hem de Kayseri insanının karakterini yansıttı.
Ayrıca “Yeşil Erkilet” adlı broşürü, bölgenin dil ve kültür yapısına dair önemli gözlemler içeriyordu. “Kayseri Rehberi” ve “Kayseri ve Çevresi” kitapları ise şehrin coğrafi ve toplumsal yapısına ışık tuttu.
Bir öğretmen, bir yazar, bir Kayserili
Karamete, yaşamı boyunca Kayseri’yi hem kalemiyle hem de fikirleriyle temsil etti. Nezahat Zennecioğlu ile evlendi, ancak İstanbul’da yaşayan kızının genç yaşta ölümü onu derinden yaraladı. Bu acıdan sonra içine kapanan Karamete, 1968 yılında İstanbul’da vefat etti.
Kayseri kültürünün unutulmaz ismi
Kemalettin Karamete, hem eğitimci hem araştırmacı kimliğiyle Kayseri kültürünün önemli bir taşıyıcısı oldu. Yazılarında mizahı, halk dilini ve yerel hafızayı ustaca harmanladı.
Bugün onun adı, yalnızca bir yazar olarak değil; memleketini seven, onu yazıya döken bir aydın olarak anılıyor.
