İşte bu görüntüleri izledikten sonra bu yazıyı yazmaya karar verdim.
İnsanın gelişimi, bütün yaşam alanlarında önem taşıyor. Ancak bu alanlardan bin bir tanesi var ki;
Çağdaş insan için özel bir önem arz eder. Bu özel alan, ailedir. Gelişen bir insan olmak, aile yaşamında çocuk yetiştirme konusunda özellikle önemli. Yaşamın büyük bir bölümünü evinde geçiren ebeveyn, bu alanda kendisinin geliştirdiğinde tüm yaşam alanlarının da gelişmeye hazır olacağı gibi çocuğunu da hayata aynı oranda hazırlar ve geliştirir. Anne-baba gelişime ve eğitime kendisinden başlamalıdır ki çocuklarını hayata entegre edebilsin…
Görüntüyü izlediğimde; “Baba onaylı bir trafik canavarı oğul mu yoksa oğlu ve kendi canı pahasına bu akıl almaz olayı gerçekleştirebilen baba mı hatalı? Ya da babaya verilen ceza, baba onaylı trafik canavarı oğlunu ne derecede etkiledi?” sorusunu sordum kendime..
Babanın bu sorumsuzca davranışı bir ailenin yok olmasına, hayallerinin son bulmasına neden olabilirdi. Sorumsuz, duyarsız, empati yoksunu, doğayı ve canlıları tanımayan, gelişime kapalı bireylerin nasıl iyi bir ebeveyn olmasını bekleyebiliriz?
Eğer ebeveyn gelişmesi gerektiğini bilmiyorsa, gelişebileceğinden haberi yoksa yeni davranışlar sergileyen kendini eğitmiş ebeveynler ile tanışmalıdır. Eğer anne-baba değişmesi gerektiğinin farkında fakat bu değişimi gerçekleştirmekten korkuyor ise, yeni davranış tarzlarına direniyor ise; bu korkularını gidermek adına aile hakkındaki eğitim ya da psikolojik desteklerden kaçınmamalıdır.
Eğer ki gelişmek istiyor; lakin ortamın yetersizliğinden, çevre şartları ve maddi yetersizlikten yakınan bir ebeveynseniz; size şu sözü hatırlatmak isterim: “Nereye gittiğini gerçekten bilen insan, dünya kenara çekilir yol verir.”
Çocuklarınıza öncelikle özgüven değil, yetenek değil, zeka değil, maddiyat değil ahlak sahibi olması gerektiğini öğretiniz. İyiyi- kötüyü, doğruyu-yanlışı, haklılığı-haksızlığı kavramasına yardımcı olmalısınız.
İnsan haklarına saygılı olmasını,
Çevresine duyarlı olması gerekliliğini…
Bu hayati değerler çoğaltılabilir elbette..
Lakin demek istediğim şu ki; özgüven, yetenek, zeka, maddiyat çocuğun bireyselliği için elbette önemlidir. Fakat çocuğun toplumsallığı bireyselliğinden çok daha önemlidir.
Anne-baba toplumsal ahlak davranışlarına sahip olmalı ki, çocuğunu da kendi değerlerine göre ahlak kazandırarak toplumla bütünleştirerek yetiştirebilsin. Önce kendinizi eğitin, nasıl olsa çocuklarınız size benzeyecek değil mi?
Ahmet Muhsin Ünlü’nün sevdiğim bir sözüyle yazımı bitirmek istiyorum:
“Çocuğuna otomobil değil, bir şarkı, bir şiir bırak. Aşağı mahallede gördüm arabalar eskiyor…”
