Müziğe eşlik etmemde ayrı bir keyif hani. Biraz uzaklaşmalısın dedim kendime. Yolum ve güzergâhım belli değildi, sadece gitmeliydim. Yaşadığım şehre genelinden bakmalıydım. Konuşmalıydım belki de kendimle? Yol boyunca düşünmekten itina ettim ama biriktirdiklerimi de boşaltmak için sabırsızlanıyordum.
Ve zirvedeyim şu an… Evim, işim, dostlarım, arkadaşlarım evet hasbihal olduğum her şeye en tepeden bakıyordum. Şehrimin en güzel yeri burası… Uzun uzun baktım sağdan sola, soldan sağa… Yaşadıklarıma, yaşayacaklarıma, yaptığım iyiliklerime, doğruluğu savunduğum için ayırt olduğum insanlara… Ve sessizlikte kuvvetli bir sesle seslendim; “buradayım ben buradayım”. Hesap zamanı kiminle bakayım?
Kendimle…
“Ben hayallerimin peşinden yürüdüm hep. Çoğunu da gerçekleştirdim. Geriye dönüp baktığımda bir tek şey söyleyebilirim yola çıkmayana yol çok uzaktır…” Ben hep yollardayım be Azizim.
Hayal kurmak; göremediğiniz, dokunamadığımız ancak istediğimiz bir şekilde yaratabileceğimiz bir dünyayı düşlemekti. Aslında var olmayan ile olabilecek olan arasındaki köprüde defalarca gittim geldim, gittim gelemedim.
Hayal… Oldukça boş gibi görünse de bu kelime, bir o kadar da dolu ki sormayın gitsin. Muhasebe vakti! Ben ne yaptığımın hep farkında oldum. O çılgınlığın hâkimiyeti hayallere kapılıp gitmeden sordum her defasında kendime. Gerçekten kendi doğrularımla bütünleştirdiğim hayatımda bazı şeyleri gerçekleştirebilir miyim yoksa hiç dokunmamalı mıyım? Dokunmamam gerekenler bende. Ya gerçekleştirdiklerim, gururum olanlar da bende. Kendime ait olan dünyada başkalarının çizdiği yolda da yürüyemezdim ki…!
Hayallerim vardı benimde kendi dünyamda kurduğum. Her birine ulaşmak için zorlu yollardan geçtiğim. Sessizlikte kuvvetli bir sesle seslendim gene YOLLARRR…
Benim bu hayat sizi ilgilendirmez. Benim için neyin ne olacağını benden başkası bilemez. Boş verdim sizlerin tecrübelerini, benim tecrübelerim yol haritam… Verdiğim uyguladığım her kararın hesabını kendime sordum sizler dâhil değilsiniz. Anladım ki “kim ne der” üzerine bir hayat kursaydım insanların konu bulmadaki hızına yetişemezdim. Çünkü hayat kısa… Mutluyum, mutlular ve mutlu olacaklar, başkalarının ağzından ne çıkacak lafına takılmayanlar. Sizi bilmem ama ben kendime çok değerliyim. Ne yaparsan yap, nasıl davranırsan davran, yaptıklarını beğenmeyen, seni değiştirmek için bütün yolları deneyen illa ki birileri olacaktır.
Arabayla yaptığım bu yolculuk bana iyi geldi. Sessizlikteki sesli haykırışlarım. Hayatımın, hayallerimin hâkimiyetine bir daha sahiplenmem bana güç verdi. Kendimi çok seviyorum.
Her şeyimi aldığınızı zannedenler, hadi hayallerimi de alsanıza…
Saygı ve sevgilerimle…
