En ufak bir problemde ne yapacağınızı mı şaşırıyorsunuz...
Hep ilk adımı başkalarından mı bekliyorsunuz...
Yeriniz ve yaşınız ne olursa olsun hayatı hazmedemeyenlerden misiniz...
Yok olma korkusu yaşayanlardan mısınız...
Umarım bunların karşıtlarındaki cevaplarınız olumsuz değildir.
Her bir olumsuz cevap motive düşüklüğünün sebebiyetidir.
Acizlik...
Yıllardır bir algı vardır; insanın her şeye gücü yeter, insan istediği zaman her şeyi başarabilir. Elbette ki insanın narsist yapıya kayan bir tarafı da vardır illa ki. “Dünyanın en güzel yeri benim bulunduğum yerdir” der. Çünkü ben burada oturuyorum...! İnsan kendi içinde elbet bir çelişkide kalacaktır. Benim her şeye gücüm yeter...! Ama iş gerçeğe bindiği zaman o kadar da basit değil işler. “Her şeye gücüm yetmiyor, bir yerlerde tıkanıyorum.!” Ve kendi kendine diyor ki demek ki ben sorunluyum!
Çelişki...
Aslında insan o kadar da güçlü değil sanırım. (Kızmayın)
İnsan ne kadar çok şeye sahip olursa olsun, içinden gelen bir gücü yoksa, sahip oldukları ona bir güç vermediği gibi, hiç bir zaman da yeterli gelmez. Çünkü kendini güçsüz hissedenler ne kadar imkana
sahip olursa olsunlar, hep daha fazlasına sahip olma ihtiyacı duyacaklar. “ Başarılı insanların ortak
noktalarının, kendi içlerindeki gücü keşfederek engelleri aşmaları olduğunu “ Söyleyen Anthony
Robbins... gibi.
İnsana “ acizsin” demek hakaretin en vicdansızıdır bence. Ama olaylar karşısında “ aciz kalmak” başka
bir perdedir. Elbette ki birde “acize” ne anlam yüklediği de önemlidir. Acizin anlamını ve yaptırımını
bilmeyen kişiye aciz dememiz bir anlam ifade etmeyecektir. Çünkü sözcükler yüklediğimiz anlam
kadar değerlidir.
Dikkat etmemiz gereken yol ayrımı; fikirlerinize yansıyan acizlik mi desem; heveslerinize yansıyan
acizlik mi desem... aslında insan o kadar da güçsüz değil sanırım... Bir yerlerde okumuştum; “insanlar
arasında daha doğrusu bilhassa güçsüz ve kendini güçsüz sayan insanlar arasında hızla yayılan bir
hastalık ortaya çıkmış... Güç’e yaslanma ve yaslanınca kendini güçlü sayma hastalığı...”
“Mutsuzlaştığımı hissediyorum güldükçe... Ve hiçbir şeyde, ama hiçbir şeyde bulamıyorum samimiyet.
İçimin içinde bi yabancı”(Alıntı)
İçinizin içine geçmiş olsun efendim...
Saygı ve sevgilerimle...
